De busreis van Singapore naar Melaka was de meest luxe busreis die we hadden gehad in Azië. De stoelen waren zo breed dat je er bijna met zijn 2^e in kon zitten en als je moe was kon je bijna helemaal plat liggen. Helaas duurde deze busreis maar 4 uurtjes en hadden we deze bus op heel veel andere momenten beter kunnen gebruiken.
Na ongeveer 4 uurtje kwamen we dus aan in Melaka. Een Maleisische stad met Nederlandse invloeden. We hebben hier dus even rondgelopen maar op een aantal namen na waar ‘Dutch’ in voor kwam, en een molen op een plein, hebben wij verder vrij weinig Hollandse invloeden meegekregen.
Wel hebben we in Melaka voor het eerst weer, net zo als in Nederland, onze eigen was gedaan!
Normaal wordt het voor ons gedaan maar dat was in Melaka helaas niet te vinden.. Balen!

Vanaf Melaka zijn we doorgereisd naar Kuala Lumpur. Een grote moderne stad met grote overeenkomsten met Singapore. Natuurlijk konden we deze stad niet verlaten zonder in de Petronas Twintowers te zijn geweest. Na een veel te duur kaartje te hebben gekocht gingen we met de lift naar boven. Verdieping 86! Je oren raken dicht, maar je hebt wel een geweldig uitzicht over de stad! Van de buitenkant zijn ze trouwens mooier dan van binnen.

Eenmaal buiten moesten we letterlijk vluchten voor de regen. Van helemaal droog naar stortregen dat vergelijkbaar was met jullie laatste regenbuien in ongeveer 5 seconden. Aangezien we de laatste maand vrijwel alleen maar regen hadden gezien, werden we er niet echt vrolijker op. We zaten dus een beetje in een putje. Ook dat hoort natuurlijk bij het reizen, en dus moet je dat ook weer oplossen.

Voor de reis hebben we met elkaar afgesproken dat als één van ons het niet meer leuk zou vinden, we naar huis zouden gaan. Vooral Natas zag het even niet meer zitten. Maleisië was om verschillende redenen even niet het juiste land voor haar en dus was het genieten even gestopt. En waarom zou je verder gaan met iets wat je niet leuk vindt? Geen idee, maar naar huis gaan wilde ze eigenlijk ook niet. We hebben er over gepraat en kwamen erachter dat we eigenlijk beide een beetje ‘Azië-moe’ waren geworden. Het leek allemaal een beetje op elkaar en we hadden het gevoel dat we continu in herhaling vielen en eigenlijk de tijd een beetje uit aan het zitten waren. Het werd misschien tijd voor een ander soort land…
Na verschillende mogelijkheden en planningen hadden we dus besloten om naar Japan te gaan! Of tenminste Tokio. Als echte Japanners boekte we dus een hostel wat leek op een capsulehotel. Dit is een zaal waar iedereen zijn eigen ‘capsule’ of ter wijl kleine ruimte heeft. Dit is dus echt typisch Japans, van families tot aan zakenmannen zijn hier te vinden.

Ons avontuur in Tokio kon beginnen en als kers op de taart was Bart ook in Tokio. Met z’n 3^e hebben we door middel van een onmogelijk groot metronetwerk de stad verkent. Wat blijkt, de Japanners zijn hele nette mensen (buiten het slurpen om dan). Ze eten niet tijdens het lopen, piepen nooit voor en maken overal, maar dan ook echt overal  een nette rij!
Mocht er iemand helemaal los willen gaan qua shoppen, dan moet je hier zijn. Wij dachten dat Singapore ongelofelijk was, maar Tokio is ‘the place to be’! Werkelijk waar elke winkel die je maar kunt bedenken hebben ze in deze stad! Helaas waren wij hier niet om uitgebreid te shoppen, maar een dagje Disneyland hebben we wel in ons budget kunnen proppen! Met een heerlijk zonnetje erbij hebben we een super dag gehad!
Natuurlijk moest er ook sushi gegeten worden. Want Tokio verlaten zonder sushi te eten is natuurlijk not done. Uhmm dit viel een klein beetje tegen helaas.. Nu moeten we zeggen dat we natuurlijk niet in de duurste restaurant hebben gegeten, maar om eerlijk te zijn smaakt het ongeveer hetzelfde als in Nederland. Waar we ook achter zijn gekomen is dat de Japanners sushi niet dagelijks eten (Natas vindt dit echt onbegrijpelijk). Waar je het mee kunt vergelijken is patat voor de Nederlanders. Vaak eten ze het als bijgerecht bij hun vlees en heel af en toe doen ze eens gek en eten ze het als lunch of snack. Dus helaas zit er niet op elke hoek van de straat een sushi restaurant, maar dat mag de pret niet drukken. Buiten de sushi heeft Tokio nog veel meer te bieden. Van belachelijke trends tot speelgoedwinkels voor volwassenen, de mooiste Japanse tuinen en de meeste zakenmannen zitten na werktijd achter een gok-/spelautomaat. We zijn er een week geweest maar we hebben waarschijnlijk meer dan de helft nog niet gezien. Zeker weten dat wij hier nog een keer terug komen!

Na al die stedentrips en hogen gebouwen was het tijd voor 2 weken ultiem relaxen. Op naar Bali dus!
Lody, een vriend van Kay, boekte onverwachts een ticket naar Bali, dus met z’n 3^e zijn wij dit eiland gaan ontdekken. We hadden ons budget voor de weken iets verbreed zodat we nog even konden genieten van een klein beetje luxe, want daarna wordt het back to basic in een camper door Australië!

Bali is een heerlijk eiland. We Begonnen in Kuta, de Costa del Sol voor alle zuipgrage Australiërs. Niet ons favoriete plekje maar we moesten hier zijn voor een medische check voor ons visum voor Australië. Omdat we langere tijd in Azië zijn geweest wil Australië graag de zekerheid dat we geen gekke ziektes mee naar hun land nemen. Na de medische check zijn we snel doorgegaan naar Canggu, een surfers dorp. We hebben hier echt vrij weinig gedaan buiten liggen bij het zwembad en genieten van het westerse eten.  Pas toen Lody aankwam in Canggu zijn wij van onze luie … afgekomen en hebben we ‘iets’ ondernomen.
Na al het luieren was het tijd voor een beetje cultuur in Ubud. Een stad tussen de rijstvelden en mooie uitzichten maar niet overdreven bruisend. Het eten was wederom heel erg genieten!

Iets bijzonders wat we hier wel hebben meegemaakt is het halfjaarlijkse festival. De Hindoestanen hebben dan 10 dagen lang elke dag een lange ceremonie. De laatste dag van het festival is er feest met veel eten en familie! Zo kwamen wij toevallig in een dorpje waar ze net het varken, dat aan zijn poten aan trokken was gebonden, door de straten droegen. Klein detail, het varken leefde nog. Ze nodigde ons van harte uit om mee te kijken bij de slachting.. En trots dat ze waren! Wij zijn toch maar doorgelopen toen we het varken hoorde gillen en zijn op de terugweg nog even gaan kijken bij het snijden van het vlees. Het leek toen gelukkig niet meer op het varken.
Daarna mochten we genieten van een hanengevecht toernooi. Geloof ons. Niet prettig. Je ziet duidelijk dat de hanen erg veel pijn hebben, en 1 van de 2 eindigt hoogstwaarschijnlijk dood. En niet een snelle pijnlijke dood… Na 2 gevechten hadden we het dan ook gezien. Het verbaasd ons niets dat het eigenlijk illegaal is. Wel een hele ervaring om ook dit stukje cultuur te zien!

Op het eiland Nusa Lembongan hebben we met Manta’s gezwommen. Dit zijn grote roggen van ongeveer 2 meter breed! Heel spannend om daar nog geen meter vanaf te zwemmen!!

De rest van de dagen zijn we luier dan lui geweest. Veel meer dan eten, surfen en op het strand/zwembad liggen hebben we niet gedaan. We zijn dus heerlijk relaxed….
Buiten ons opborrelende enthousiasme dan, want over minder dan 12 uurtjes zitten we in AUSTRALIË!!

Dikke kus van ons xxxx

Petronas Twin Towers in Kuala Lumpur

Uitzicht Petronas Twin Towers in Kuala Lumpur

Tokio

Harajuku meisjes in Tokio

Japanse tuin

Lody en Kay genieten van een biertje onderweg naar het eiland Nusa Lembongan (Bali)

Het hanengevecht in Ubud (Bali)

Sorry, sorry, sorry.. Het heeft heel lang geduurd.
We hadden het eerste deel van het verhaal al klaar toen de laptop kapot ging. Aangezien we op dat moment in Sri Lanka waren, hebben we toch even gewacht tot Singapore om hem weg te brengen.
Hieronder dan ook het mega lange verhaal. Als je hem niet helemaal af leest kunnen we dat begrijpen. Het spijt ons, maar het is niet anders.
Dussss.. We spoelen even terug naar 1 april.. Ja zo ver.
Ze zijn inmiddels al weer weg, maar wat hebben we van Daan en Thom genoten!
Ruim op tijd stonden we ze op te wachten op het vliegveld. Iets te ruim genomen, maar je kunt nooit te zeker van je zaak zijn.
Na dat ze waren aangekomen hebben we direct een taxi naar de drukte genomen.
We hadden de hotels voor deze 2,5 al van tevoren geboekt, dus ook deze keer sliepen we weer op Khao San Road.. In de herrie..
Na een paar drankjes waren de kinders toch wel moe, dus zijn we richting onze kamers gegaan. Misschien niet een al te slim idee. Waar de dames een best ‘rustige’ kamer hadden, sliepen de heren ongeveer recht boven een nachtclub. Zeker als je een jetlag hebt is dat fantastisch!
Na toch redelijk goed te hebben geslapen hebben we er voor gekozen om de huidjes en lichamen van onze gasten even aan de zon en warmte te laten wennen.  Overdag dus lekker bij het zwembad!
De eerste echte avond van hun vakantie wilde wij ze graag meenemen naar China Town. Je kunt dit zien als een food-walhalla, honderden eetkraampjes bij elkaar. Erg gezellig… Als ze er ook daadwerkelijk staan. Natuurlijk, precies de dag dat wij er waren, mochten ze niks op straat verkopen. En wat doe je dan als je in Thailand bent?? Juist, een overheerlijke Thaise massage!
Alsof ze het erg vonden dat de kraampjes er niet stonden…
Na nog een ronde langs de schaars geklede dames en een drankje in de homostraat was het mooi geweest. De volgende dag vlogen we namelijk vroeg richting Surat Thani waar we met Bart (een vriend van Kay en Thom die ook voor onbepaalde tijd deze kant op is vertrokken) hebben afgesproken.
We hebben daar vooral heerlijk relaxed bij het zwembad gelegen en aan ons kleurtje gewerkt.

5 april was Kay jarig. Na hem wakker te hebben gemaakt met taart zijn we met zijn allen naar een waterpark gegaan waar we ons even lekker als kinderen konden gedragen (zijn we natuurlijk ook nog gewoon)!
‘S avonds zijn wij door Daan en Thom verwend met een heerlijke Thaise BBQ (eigenlijk een soort gourmetten). Geslaagde verjaardag denken wij zo!

Volgende bestemming: Khao Lak, hier begon het echte avontuur.
We hebben hier een scooter gehuurd en hebben steile hellingen beklommen om bij de watervallen te komen. De mannen zijn bij de boksschool langs geweest en de dames hebben de lokale markt bezocht. ’S Avonds hebben ze ook hun eerste tropische onweersbui meegemaakt!

De volgende dag was het erg warm dus hebben we genoten van het zwembad. Thom heeft echter staan zweten in de boksschool tijdens zijn Muay Thai les!

De volgende plaats op de planning was Khao Sok, 1 uurtje rijden van Khao Lak.
Het dorpje was niet heel bijzonder, maar we waren hier dan ook met een heel ander doel: Een nachtje slapen op het meer, tussen de bergen met verschillende dieren.
Het was in 1 woord; Prachtig!
We hebben verschillende safari’s per boot gedaan, hebben in een hutje op het water geslapen met een prachtig uitzicht, hebben door de jungle gelopen en hebben tot bijna kopje onder door een grot geklauterd. Een groot avontuur dus! Bekijk de foto’s hieronder maar om een idee te krijgen hoe mooi het was!

Na al het avontuur was het al weer tijd voor het laatste weekje van Daan en Thom. We hebben het er dus heerlijk van genomen op Koh Samui. Luxe hotel, lekker eten, heel veel relaxen en natuurlijk nog heel veel genieten van elkaar!

Op Koh Samui hebben we ook samen met Bart Thais Nieuwjaar gevierd. Dit betekend, waterpistolen klaar en laat het gevecht maar beginnen! Drankje erbij en het is één groot feest!

De weken zijn voorbij gevlogen, en we hadden graag gewild dat ze nog veel langer konden blijven, maar helaas. Er moet natuurlijk ook weer gewoon gewerkt worden.. Sommige dan, niet iedereen ;).

Na het afscheid op het vliegveld zijn we met z’n 2^e naar Chiang Mai gevlogen. Chiang Mai is een hele gezellige stad waar je heerlijk kunt eten op the Night Market, een groot plein met verschillende foodtrucks. Voor iedereen wat wils dus!

We waren vooral in Chiang Mai om de olifanten te bezoeken. Wij hadden namelijk gehoord dat hier het enige park is gevestigd waar ze de dieren redden en daarna ook daadwerkelijk goed behandelen.
De volgende dag zijn we dan ook naar het park geweest en hebben we de olifanten mogen aanraken, voeren en mogen bekijken hoe de dieren worden verzorgd, therapie krijgen en dagelijks leven. Een hele mooie ervaring!

Iets noordelijker van Chiang Mai ligt Pai. Een echt backpackers dorp met een hele relaxte sfeer. We hebben besloten om de rit met een scooter af te leggen. Prima te doen in Thailand, als je je maar wel aan de regels houdt… 1 van die regels is: Je moet een motorrijbewijs hebben… We zien het wel hadden we afgesproken. Het enige wat we moesten doen was zorgen dat we weinig geld bij ons hadden (lees, een paar euro in je portemonnee, de rest in je sok), en een helm op.
Wij werden al na 30 km aangehouden samen met een grote groep andere backpackers op scooters.
We wisten dat we natuurlijk niet het juiste rijbewijs hadden, dus hebben ons ongelofelijk dom voorgedaan. Dit hielp echter NIKS. We kregen dus ook te horen dat we 500 baht (ongeveer € 13,-) per persoon moesten betalen als een ‘boete’. Wij hadden dit natuurlijk “niet bij ons”. We konden ze niet meer dan 300 baht (ongeveer € 8,-) per persoon geven. Na een beetje gelach accepteerde ze het bedrag en mochten we verder rijden. Wij lieten het er echter nog niet bij zitten. 1 laatste poging om er toch nog onderuit te komen lukte wonder boven wonder. Door 1 kleine zinnetje, dat niets meer betekende dan “ook geldig voor scooters”, dus nog steeds niet betekende dat wij op de motorcycle mochten rijden, ontstond er verwarring. Na kort overleg gaven ze ons schoorvoetend het geld terug en mochten we verder rijden. Met de zenuwen in ons lijf zijn we weggereden en in de hoop dat er verder geen politie meer stond.

De weg verder naar Pai was schitterend. Het deed ons een beetje denken aan de Takhek Loop in Laos. Wegen door de bergen met de mooiste uitzichten.
Eenmaal in Pai was het ongelofelijk warm. Rond de 40 graden!
Overdag was het zo warm dat het totaal geen weer was om heel veel te doen. We hebben nog wel een erg mooie grot bezocht, maar hebben verder vooral genoten van het heerlijke eten dat je kunt kopen op de Main Street. Tientallen kraampjes met elk iets anders te eten. Hier kun je weken achter elkaar eten zonder dat het verveelt!

Opeens kregen wij bericht van Daphne. Wanneer zouden wij in Sri Lanka zijn, want ze kon waarschijnlijk langs komen! Diezelfde dag hebben we nog een vliegticket naar Sri Lanka gekocht.

Na een reisdag van ongeveer 15 uur kwamen we ’s avonds laat aan in Colombo, de hoofdstad van Sri Lanka. We hadden vooraf al een kamer geboekt en kwamen rond ongeveer 12 uur aan in het ‘hotel’.
Als je goedkoop reist weet je dat je af en toe in slechte kamers ligt, maar dit hadden we nog nooit gezien. Met ogen die bijna dicht vielen, een medewerker die bijna geen Engels sprak en wetend dat we maar 1 nachtje zouden blijven en om 12 uur nooit iets anders zouden vinden dachten we, we komen de nacht wel door. NIET DUS. Waarschijnlijk leven we na die nacht 5 jaar minder lang en hebben we er van alles aan over gehouden. De airco werkte niet waardoor het rond de 45 graden was in de kamer, alles was vies en de schimmel stond op de muren. Dit dus nooit meer, dan maar iets duurder!
Na de niet al te lekkere start in Sri Lanka zijn we de volgende dag zo snel mogelijk richting Daphne gegaan. We zouden elkaar treffen in Mirissa. Een surfers dorpje in het zuiden. We hebben hier voor heet eerst gesurft en Kay heeft hier zijn eerste les gehad. Dit was zijn cadeautje van Daan en Thom. Super lief en het ging heel erg goed! De eerste paar dagen hebben we dan ook veel gesurft!

Na op verschillende plakken langs de kust te zijn geweest zijn we het binnenland ingetrokken.
Ella was de eerste plaats. Een schattig klein dorpje met de meest adembenemende uitzichten. Zo mooi hadden we ze nog nergens gezien! We hebben hier de Ella Peak beklommen. Een tocht over de treinrails (waar daadwerkelijk de trein nog overheen rijdt, gewoon even langs de kant gaan staan), door de theevelden en de steile paden van de berg op. Zeker de moeite waard. En ook fijn voor Daphne want dit was haar enige beklommen berg, maar daarover later meer!

De treinreis tussen Ella en Kandy  wordt ook wel de mooiste ter wereld genoemd. Dat moesten wij natuurlijk zelf gaan bekijken. Wij hebben de reis in 2 delen gedaan. We hebben namelijk een stop gemaakt bij The Adam’s Peak. De berg waar Adam/Buddha de eerste voet aan de grond zette. Je kunt deze tocht van 5500 traptreden ook als niet gelovige afleggen en dat hebben wij dan ook gedaan. Tenminste, ik vertelde al dat Daphne maar 1 klim had gedaan. De onhandigheid zelve viel namelijk 5 uur voordat we weg gingen van de trap! Gevolg, dikke voet en geen mogelijkheid om mee te lopen. Erg zonde!

Om 2 uur ’s nachts stonden we op om voor zonsopgang boven aan de berg te zijn.
5500 treden is veel mensen.. Heel veel! Zeker als het steeds steiler omhoog gaat!
Na de bizarre klim kwamen we dan eindelijk boven, en het was prachtig! Bekijk de foto’s hier beneden maar even en oordeel zelf!

De treinreis was inderdaad zeker de moeite waard. Je hebt de mooiste uitzichten over de meest onwerkelijke gebergtes. Het is bijna of je naar een sprookje aan het kijken bent!

We hebben de laatste week nog even rustig aan gedaan en zijn terug gegaan naar het zuiden van Sri Lanka om nog wat zonnestraaltjes te pakken. Helaas hebben we bijna alleen maar regen gezien en is ons kleurtje al redelijk vervaagd. Waarschijnlijk zijn er in Nederland bruinere koppies dan die van ons.

Helaas was het na 2 weken tijd om afscheid te nemen van Daphne. Zij moest weer terug naar Nederland en wij zijn naar Singapore gevlogen.

Een compleet andere wereld! Luxe, hoogbouw en goed Engels sprekende mensen. Stiekem best wel lekker om weer eens een glaasje bubbels te drinken met een mooi uitzicht. Of om een cocktail te drinken boven op het Marina Bay Hotel. We hebben hier onze down to earth/met weinig kan je ook gelukkig zijn mentaliteit eventjes opzij gezet en hebben het er flink van genomen! Een soort mini stedentrip in onze fantastische reis.

Op het moment van schrijven zitten we in de bus van Singapore naar Melaka (Maleisië). We zullen beloven dat we bij aankomst dit verhaal gelijk uploaden zodat jullie weer helemaal up to date zijn.
En we beloven ook dat het volgende verhaal niet zo lang op zich zal laten wachten!

Dikke kus van ons xxx

Watervallen in Khao Lak

Khao Sok – slapen op het water

Zonsondergang Khao Sok vanuit het huisje

De huisjes in Khao Sok + wakker worden met dit uitzicht!

Thais Nieuwjaar op Koh Samui – Watergevechten 

Olifanten aaien in Chiang Mai

Net echt.. Proberen te surfen in Sri Lanka

Uitzicht vanuit de trein van Ella naar Kandy 

Uitzicht vanaf boven op de Adam’s Peak, zonsopkomst

Blij zijn dat we bijna weer beneden zijn na 5500 treden omhoog en weer naar beneden, Adam’s Peak

Singapore

Skyline Singapore vanaf Marina Bay Hotel

Hué stond bij ons vooral op de planning omdat we de tunnels van de Vietnam oorlog wilde zien.
Als echt Chinezen stapte we ’s ochtends vroeg in een busje en mochten we om de 20 minuten naar buiten om wat foto’s te maken. Niet ons ding maar het hoorde er nou eenmaal bij. Na de lunch kwamen we dan eindelijk aan bij de tunnels.
Het was erg bijzonder om te zien en zeker om er ook zelf doorheen te lopen. Last van je rug moet je overigens niet hebben want je kunt niet rechtop lopen.
Op de terugweg zijn we nog bij de massagraven geweest waar grotendeels ook kleine kinderen liggen.

De volgende en laatste dag in Hué hebben we de stad met de scooter verkend. Eerste stop, het verlaten waterpark. Beetje creepy maar leuk om even in rond te lopen. Overigens is dit niet compleet legaal dus na een aantal mislukte pogingen om de bewaker te omzeilen hebben we hem maar omgekocht.
Tweede stop was het strand. Het weer was niet echt stralend dus het stand zag er een beetje uit zoals het strand in Nederland op een winterse dag. We zijn daar dus niet erg lang gebleven.
In Vietnam hebben ze een soort grote verse rijstwafels en kan je in de lokale winkeltjes smeerkaas kopen. Deze lunch wilde wij in het haventje was het dorpje lekker oppeuzelen. Helaas niet echt het beste idee. Na verschillende kleine straatjes te zijn ingereden om er achter te komen dat er geen haventje is, daar kunnen we wel mee leven. Maar natuurlijk hadden wij onze 1^e lekke band opgelopen in die kleine straatjes. En dan sta je in de middle of nowhere! Dus na het hele dorpje te zijn doorgelopen, vonden we eindelijk een mini garage die ons kon helpen. En als wij iets doen, dan doen we het goed. 4 grote gaten heeft de lieve man voor ons geplakt voor nog geen 2 euro, en we zijn er mee thuis gekomen dus voor ons was het prima!

De volgende dag zijn we met de bus naar Hoi An gegaan. Hoi An bestaat uit honderden winkeltjes die kleding op maat maken. Aangezien Kay een pak wilde laten maken zijn we dus op zoek gegaan naar een goede kleermaker. Na wat tips van andere mensen hebben we een goede gevonden, Mr. Xe. Een klein Vietnammeesje die zeker verstand heeft van kleding. We hebben ons natuurlijk laten verleiden tot veel meer kleding dan waar we in eerste instantie voor gingen. Na het bespreken van  1 pak, 6 overhemden, 3 colbertjes en 3 jurkjes werden we van onder tot boven compleet opgemeten en mochten we de volgende dag terugkomen om te passen. Bij de pas sessie kijken ze wat er anders moet en Natas moest zelfs achterop de scooter mee naar de kleermakers. Ergens achteraf in een straatje loop je dan een kamertje van 5 bij 5 meter in waar 5 bleke magere jonge mannen alle kleding maken. Ze zagen er in ieder geval uit alsof ze nooit daglicht zagen.
Dag 3 is de laatste pas dag en doen ze zo nodig nog de laatste kleine aanpassingen. Na een paar goedkeurende tikjes op je billen (dit lijkt hun handelsmerk) word je kleding ingepakt en mag je het meenemen. Wij hebben het naar Nederland laten sturen omdat het toch iets meer was dan dat we in gedachten hadden.
Verder is Hoi An een heel gezellig dorp/stad waar je lekker kunt eten en drinken!

Voor de volgende bestemming wilde wij lekker weer aangezien dat dat de laatste paar dagen niet echt het geval was. Een plek met zon dus!
De volgende dag vlogen wij dan ook naar Phu Quoc. Het grootste eiland van Vietnam, vlak bij de Cambodjaanse grens.
We hebben hier een aantal dagen heerlijk op het strand gelegen! Aangezien we daar een week zijn geweest hebben we toch 2 dagen nog iets gedaan.
1 dag hebben we een scooter gehuurd en zijn we naar ‘Coconut Prison’ geweest. Een gevangenis waar de Amerikanen de Vietnamese gevangenen in de oorlog martelde. Ze zijn hier in Azië niet echt bang om heftige foto’s tentoon te stellen, dus we hebben een aardig goed beeld gekregen van hoe het er daar waarschijnlijk aan toe ging.

De andere dag zijn we naar ‘VinPearl Land’ geweest. Dit is eigenlijk een soort klein Disneyland + waterpark. Het was hier zo rustig dat we alles hebben kunnen doen/zien in het park! Alle glijbanen hebben we gedaan. En geloof ons, sommige waren best eng!
Verder hebben we vrij weinig gedaan buiten heerlijk relaxen op het strand.

Na de heerlijke mini vakantie in onze reis zijn we naar Ho Chi Minh City gevlogen. Een drukke stad waar we niet hele goede dingen over hadden gehoord. Toch viel het ons reuze mee. Het is inderdaad druk, maar erg modern. We hebben hier een kleine citytrip gedaan. Het oorlogsmuseum wilde we hier graag zien, dus hebben hier een ochtend doorgebracht en verder veel terrasjes gezien en grote shopping malls.

Opeens was het tijd om weer terug te gaan naar de plek waar onze reis is begonnen, Bangkok!
Hier hebben we onze eerste nacht doorgebracht vlak bij het vliegveld, omdat we de volgende middag 2 hele leuke mensen op moesten halen! Daan en Thom zijn inmiddels bijgekomen van hun jetlag en genieten van de vakantie.

In het volgende verhaal zullen we jullie alles vertellen over onze avonturen!!

De tunnels

Het verlaten waterpark

Onze lekke band

Mr. Xe (hier hebben we onze kleding laten maken in Hoi An)

Coconut Prison

VinPearl Land (mini Disneyland) voor onszelf

Oorlogsmuseum Ho Chi Minh City

Luang Prabang was een prima dorpje om iets langer door te brengen.
We hadden een zwembad gevonden en door de vele restaurantjes, hebben we heerlijk gegeten.
Het vliegticket naar Vietnam boeken lukte niet helemaal via internet dus we besloten een fiets te huren en zelf naar het vliegveld te fietsen. Nu klinkt dat heel ver, maar het vliegveld in Luang Prabang is zo’n 5 kilometer buiten het centrum. Prima om te fietsen dus.
Hier in Azië vind je overal parkeerplaatsjes waar je een klein bedrag betaalt en zij letten dan op je fiets/scooter. Aangezien wij niet meer dan 5 minuten op het vliegveld zouden zijn, besloten wij de fiets heel even tegen een paal te zetten, er stond immers geen bord dat het niet mocht…
Het mocht dus niet. Toen we terug kwamen zat er een kettingslot om de fietsen heen… Natas met haar liefste glimlach naar de meneer van de parking gegaan om onze excuses aan te bieden en het bedrag van de parking alsnog te betalen. Uhm nee. We moesten 10 keer zo veel betalen, als een soort boete haha. Shitty, toch proberen om er onderuit te komen.
Nadat verschillende mensen erbij waren gehaald en de meneer van de parking eigenlijk te horen kreeg dat hij niet zo moest zeuren, mochten wij weg rijden na het betalen van de normale prijs.
Tipje dus, mocht je in Laos zijn, zet je fiets in de parking!!

De volgende dag hebben we een scooter gehuurd en zijn we naar de Kuang Si waterval geweest. Heel mooi , maar dat vinden de chinezen ook. Net voor de watervallen heb je een butterflypark. Stelde niet heel veel voor, maar het was leuk om te horen van de Nederlandse eigenaren hoe ze het bedrijf hadden opgezet en wat hun doelen waren.

Op 1 maart gingen we dan eindelijk naar Vietnam. Vliegen naar Hanoi omdat we van andere mensen hadden gehoord dat de bus een horrorrit zou zijn.
Toen we in Hanoi aankwamen was het even omschakelen voor ons. Een stuk kouder en heel veel drukker, maar zeker geen vervelende stad.
We hebben 2 dagen een beetje door de stad geslenterd en lekker gegeten. We raakte steeds meer gewend aan de manier van oversteken, namelijk gewoon gaan en af en toe de scooters ontwijken. Best leuk als je het door hebt en niet bang bent!

’S avonds hebben we de nachtbus naar Sapa gepakt. Sapa ligt in het noorden van Vietnam.
We hebben hier een geweldige tour gemaakt.
In de vroege ochtend kwamen we aan op het busstation. We werden daar opgewacht door Shoe, onze mama voor de komende dagen. In Sapa zijn er verschillende vrouwen/mama’s die de tours begeleiden.
Shoe bracht ons naar het huis van haar zus waar we hebben ontbeten met pannenkoeken! Heerlijk voor de afwisseling. Na het ontbijt begonnen we aan onze eerste dag wandelen, ongeveer 17 kilometer, waarvan meer dan de helft berg op.
Normaal rond deze tijd is het in Sapa koud, maar wij hadden 27 graden met volle zon. Best zwaar die bergen op kunnen wij je vertellen.
Maar de uitzichten over de prachtige rijstvelden tussen de bergen.. Het was het meer dan waard!
Na de tocht kwamen we uit bij het huis van Shoe. We hebben daar met z’n allen gekookt en heerlijk gegeten. Super leuk om bij haar familie te zijn en in haar huis te slapen.

De volgende dag moesten we weer vroeg uit de veren om de overige 12 kilometer te lopen.
Met de vorige 17 nog in de benen en een berg die direct weer steil omhoog ging, was het een stuk zwaarder! Maar we hebben het gehaald en we hebben de mooiste uitzichten gezien. Zeker een aanrader voor iedereen die in Vietnam is!

Na de 2 mooie dagen zaten we weer te wachten op de nachtbus terug naar Hanoi. Een rit die nog lang in ons geheugen zal blijven hangen en die als we heel eerlijk zijn best een kleine impact heeft gehad op de afgelopen paar dagen.

Net zoals de heenweg lagen we prima in de nachtbus die luxer is dan die in Cambodja en Laos. Toen Natas rond 2 uur op de klok keek en zag dat we nog een uurtje te gaan hadden, draaide ze zich nog eventjes op haar zij. Niet bewust maar misschien een goede keuze…
Want rond kwart over 2 werden we wakker van een enorme klap, gevolgd door gegil en een vlaag van paniek. Bezaaid onder glas en stof van de airbags wilde we alleen maar de bus uit. Het heeft ongeveer een kwartier geduurd voor we buiten stonden aangezien de ramen niet kapot te slaan waren met de hamertjes. Eenmaal buiten hebben we daar 3 uur staan wachten. Ons geluk dat we hadden geboekt bij Friends Travel, een rotterdammer die 4,5 jaar geleden zijn bedrijf is begonnen.
We hebben hem gebeld omdat we niet wisten wat we moesten doen. We hadden de tour met 2 andere Nederlandse meiden gedaan en hij heeft dan ook voor ons 4 direct een auto geregeld die ons naar het ziekenhuis zou brengen. We hebben in de totaal 3 uur dat we daar stonden 1 ambulance en 3 politiemannen gezien. Eenmaal in het ziekenhuis stond er een vrouw van het bedrijf op ons te wachten en heeft prima voor ons gezorgd. Één van de meiden kreeg een paar hechtingen, wij waren er op een paar blauwe plekken en kleine kneuzingen gelukkig goed vanaf gekomen.
De dagen daarop zijn wij door de eigenaar van Friends Travel, Sidney, heel erg verwent. We werden naar een 5 sterren hotel gebracht en hebben de geplande cruise naar Halong Bay een dag later gedaan maar dan op een ongelofelijk luxe boot. Het heeft geholpen dat we direct door zijn gegaan met de reis en niet een paar dagen zijn blijven hangen.
We hebben niks ernstigs overgehouden aan het ongeluk, alleen zijn we wel heel moe!

Na Halong Bay zijn we naar Tam Coc gegaan, een klein dorpje onder Hanoi, heel veel chinezen maar een hele mooie omgeving. We hebben een fiets gehuurd en zijn door de rijstvelden en de bergen gereden. Met een bootje werden we door een oud vrouwtje over de rivier gevaren en konden we genieten van de bergen om ons heen en de ondergaande zon.

De volgende dag zijn we met de nachttrein, omdat we niet met de nachtbus wilde, naar Phong Nha gereden. Dit was een minder leuke reis. De trein remde vaak onverwachts waardoor we bijna niet geslapen hebben. Eenmaal veilig aangekomen in Phong Nha hebben we een scooter gehuurd en konden we genieten van de mooiste en grootste grotten van Azië. En geloof ons, het was echt mooi!

Aangezien er verder vrij weinig te doen was zijn we vandaag met de bus naar Hué gereden. Het is een super gezellige stad en we hebben al een aantal dingen op de planning staan. We voelen ons op dit moment al een stuk meer uitgerust en het gaat goed!

We hopen dat het volgende verhaal iets vrolijker zal zijn, maar ook dit soort dingen kunnen gebeuren. Zoals de titel ook luidt: Eind goed, al goed.

(Sommige mensen willen de foto’s van het ongeluk niet zien. We zetten deze helemaal onderaan. Mocht je ze niet willen zien, niet helemaal naar beneden scrollen!)
Kuang Si waterval in Luang Prabang

Fietstocht in Hanoi

Sapa

Eten bij Shoe thuis

Halong Bay

Boottochtje Tam Coc

Paradise Cave in Phong Nha

Hieronder komen de foto’s van het ongeluk. Geen zorgen, ze zijn niet heftig alleen hebben sommigen aangegeven de foto’s niet te willen zien!